อพย 22:20-26 1 ธส 1:5-10 มธ 22:34-40
“ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดสติปัญญาของท่าน นี่คือบทบัญญัติเอกและเป็นบทบัญญัติแรก บทบัญญัติประการที่สองก็เช่นเดียวกัน คือท่านต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง ธรรมบัญญัติและคำสอนของบรรดาประกาศกก็ขึ้นอยู่กับบทบัญญัติสองประการนี้”
แม้คนเราส่วนใหญ่มักไร้เหตุผล เห็นแก่ตัว จงให้อภัยเขาเถิด
แม้คุณจะใจกว้างแต่ผู้คนมักหาว่าท่านเห็นแก่ตัวจงมีใจกว้างต่อไป
แม้คุณจะประสบผลสำเร็จ ชนะเหนือเพื่อนไม่ดีหรือศัตรูเพียงไม่กี่คน คุณก็สำเร็จอยู่ดี
แม้คุณจะซื่อสัตย์ตรงไปตรงมา แต่ใครๆยังคงโกงคุณ จงซื่อสัตย์และตรงไปตรงมาต่อไป
สิ่งที่คุณอุตส่าห์สร้างด้วยเวลาแรมปี บางคนอาจจะทำลายมันลงในชั่วพริบตา จงสร้างเถอะ
เมื่อคุณพบความสงบ ความสุข ผู้คนอาจจะอิจฉาคุณ จงมีความสุขเถิด
ความดีที่คุณทำวันนี้ พรุ่งนี้อาจจะไม่มีใครจดจำแล้ว จงทำความดีเถิด
ให้สิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่คุณให้ได้แก่โลก มันอาจจะไม่เคยพอซะที จงให้สิ่งที่ดีที่สุดที่คุณมีต่อไปเถิด
...เหตุผลก็คือ เพราะพระเจ้ามอบบัญญัติแห่งความรักให้แก่เรา
ภาพ: google image
No comments:
Post a Comment